Geschiedenis ( History, please scroll down for english version)

Knopengeschiedenis

Knopen zijn al zo oud als kleding. In de prehistorie en oude culturen over de hele wereld zijn knopen gemaakt van steen, aardewerk, jade, git, been, hout,schelpen, vuursteen, hoorn van rendier of van hert, ivoor, brons, zilver en goud. Ze werden gebruikt om puur praktische redenen of om te sieren, want zelfs een gewone knoop uit been was een versiering van het kledingstuk. Knopen van Koningen waren luxueuzer, zoals de gouden en glazen knopen die gevonden werden in de graftombes van Mykene en rond de Middellandse Zeeculturen. Er zijn knopen die dateren uit de 16e eeuw voor Christus. Vrouwen zagen al vlug het belang van dit praktische object en de mogelijkheid om er een juweel van te maken. Of ze Merovingisch, Etruskisch, Romeins of Gallisch waren, vrouwelijke ijdelheid...... Knopengeschiedenis-Middeleeuwen Vanaf de vijfde eeuw kende men de ronde sluitingen, effen of versierd met geometrische motieven. Juweeltjes in goud , zilver, parelmoer en bergkristal. Soms versierd met kleurige stenen. Deze pracht en praal kende een achteruitgang als het mellenium naderde: het jaar 1000 werd als de fatale datum voor het einde van de mensheid voorgespiegeld. Maar als er niets spectaculairs gebeurt, vergeten het hof en de grote heren promt alle doemen en penitenties van de onzekere tijden die waren voorspeld. De levensstandaard herstelde zich en dat uitte zich in rijk versierde kleding. Goud- en zilversmeden vervaardigden gespen en haken, spelden en broches in goud en zilver. De slotenmakers boden sluitingen aan, groot of klein maar dan in ijzer, tin en koper. Knopengeschiedenis- De kruistochten . Door de Kruistochten (11e-13e eeuw) werd de kunst om knopen te maken hier ingevoerd uit het Nabije Oosten. Wanneer het de gewoonte werd om de kledingstukken nauwer om het lichaam te dragen, werd de rol van knopen belangrijker. In de dertiende eeuw werd het mode om van pols tot elleboog nauwaansluitende mouwen te dragen zowel voor vrouwen als voor mannen. Er zijn prenten bekend waarop een rij van dichtbij elkaar geplaatste kleine knoopjes te zien zijn als mouw en lichaamsversiering. Ook om praktische redenen want het alternatief was de mouwnaden elke morgen vastnaaien en 's avonds opnieuw lostornen. Er waren vrouwen die dat deden omdat ze knopen te losbandig vonden. Valse bescheidenheid als men weet dat in die tijd zijdelingse splitten in hemd,  bovenkleed en boerenrok die glimp van het onderhemd en soms de huid lieten zien, gangbaar waren. Volgens de Kerk gingen de poorten van de hel open en knopen werden gecensureerd voor beide seksen. Alleen veters konden de "onbetamelijkheid van kleding"verhinderen Knopengeschiedenis- Begin veertiende eeuw Begin veertiende eeuw zijn er vrouwen die hun taille accentueren. De knopenmakers varen er wel bij; tot 38 knopen vooraan, 20 aan elke mouw, nog eentje op een plooi, rond de halsuitsnijding, als juweel.... Verschillende ambachtslui vervaardigden knopen: juweliers, emailleerders, knopenslagers, speelgoedmakers en houtbewerkers. Ook paternostermakers maakten goedkope knopen uit simpele materialen zoals been en hoorn. In de dertiende eeuw werden door de Heilige Lodewijk de bevoegdheden van de ambachten vastgelegd: -hoorn, been en ivoor werden gereserveerd voor de paternostermakers. -knopenmakers kregen rechten op koper, messing en simpele materialen zoals been en hoorn. - de goudsmeden kregen edele metalen en glas. Maar deze regeling bracht niet veel verheldering. Simpele knopen uit hout of ijzer werden bedekt met een laagje stof waar rond sierlijk werd gevlochten, een techniek die passementerie wordt genoemd. Ook damaquinage, het inwerken van goud- of zilverdraad in ijzer of staal raakt bekend. Bergkristal en marmer verwerkt tot mozaïk werd geapprecieerd, maar goud is nummer één zowel voor knopen als voor juwelen. De goudsmid is koning. Knopengeschiedenis - de Renaissance Tijdens de Renaissance en het begin van de zestiende eeuw sierden knopen met stenen hoeden lijfjes, mouwen en jassen van welgestelde heren en dames. Het waren kleine knopen met zilveren of gouden achtergrond, kunstig bewerkt, dikwijls geëmailleerd en bezet met parels, diamanten,robijnen, granaten, smaragden of bergkristal. De lagere klasse droeg knopen van been, hout, tin, koper, brons, leder, stof en mogelijk van glas. Tijdens de vijftiende eeuw kennen onze streken een eerste vorm van industriele ontwikkeling o.a. de boekdrukkunst. Ook het onstaan van markten die georganiseerd werden naar aanleiding van religieuze feesten maakten dat de knopenmakers hun waren op grotere schaal konden verkopen. Knopengeschiedenis-de Zestiende eeuw In de zestiende eeuw kent de emailleertechniek een heropleving. Deze techniek kende men al bij de oude Grieken in de veertiende eeuw voor Christus en bestaat erin om verpulverde email (glaspoeder al dan niet gekleurd) te laten smelten op een plat vlak. Men kan hierin een tekening aanbrengen met dunne metaaldraden (cloisonné) of met metaaloxides kleur aanbrengen, dan was het meer schilderen op email. In de zeventiende eeuw waren knopen aan vesten en herenmantels gewoonlijk klein, talrijk en even decoratief als functioneel, maar enkel voor mannen. Ze werden gebruikt om kledingstukken aan elkaar vast te maken op de manier die we nu nog kennen. Vrouwen sloten hun kledingstukken met veters, linten en haakjes. Knopengeschiedenis-de Zeventiende eeuw Tot in de zeventiende eeuw waren knopen echt juweeltjes. De Schotse koningin Mary Stuart(1562-1568) bezat vele "juweelknopen". Toen zij onthoofd werd in Londen in 1687, droeg zij knopen in git en parel, vormgegeven als kleine eikels. Voor de verzamelaars zijn de oudste knopen zelden te vinden. Wat nog wel te vinden is zijn de Hollandse zilveren knopen uit de zeventiende eeuw. Deze werden bevestigd met een agrafe (een staafje door het oog), zo konden ze voor verschillende kledingstukken dienen. Knopengeschiedenis - Laatste kwart 18e eeuw Vanaf het laatste kwart van de achttiende eeuw kwamen grote knopen in de mode. De grote sierknopenrage duurde tot ongeveer 1815. De volgende 35 jaar kreeg de knoop een meer funtionele en bescheiden rol hoewel de kwaliteit en het vakmanschap onovertroffen was. Het dragen van knopen was een mannenzaak. Daarin kwam rond 1850 verandering. Als de negentiende eeuw vorderde en tijdfens de industriële revolutie nieuwe materialen werden uitgevonden en massaproduktie opgang kwam, ging de kwaliteit sterk achteruit. Knopengeschiedenis - Japanse invloeden In 1854 worden de Japanse havens opengesteld voor de handel en kennen we in de jaren die erop volgen een golf van Japanse invloeden: - Satsuma`s: porselein met een karakteristiek craquelé glazuur en met goudkorreltjes. - Japanslak of Chinalak, een natuurlijkhars, had een groot succes - Invoer van vermiljoenroed - Zilver,email, ingelegd met parelmoer in Oosterse motieven. Deze invloed duurt tot 1960. Knopengeschiedenis - Koningin Victoria Na Lodewijk XIV, de Zonnekoning heeft niemand een grotere impact gehad op de knopenindustrie als koningin Victoria van Engeland. Na de dood van prins Albert in 1861, droeg zij enkel juwelen en knopen in git als teken van rouw. En dit gedurende 25 haar. Die knopen en juwelen werden op grote schaal nagemaakt in zwart glas, wat veel goedkoper was voor het gewonen volk. Het glas werd gesmolten en geperst in stalen matrijzen in veel verschillende motieven. Men kan dezelfde modellen terugvinden in metaal en gekleurd glas. Knopengeschiedenis - Plaatjes knopen Het is ook de periode van de knopen met afbeeldingen van opera's, fabels, toneelstukken, kindertekeningen(Kate Greenaway), vogels, bloemen... en dit alles in verschillende maten. Op het einde van de negentiende eeuw kende het zilverwerk een opmars in Engeland. Grote zilveren knopen met een grote halfedelsteen werden gedragen om een cape of mantel te sluiten. Deze ' gay ninetees' zijn erg gezocht. Knopengeschiedenis - Art Nouveau Art Deco Ook voor de knopen uit de Art Nouveau (1890-1920) wordt veel zilver gebruikt, naast hoorn, schildpad,email en glas. In tegenstelling tot de Art Deco (1910-1940) waarvoor meer glas, kunststof en glanzend metaal werden gebruikt.   1918 is de grens die knopenverzamelaars hanteren om te spreken van oude of moderne knopen. Knopengeschiedenis-Moderne knopen Van de moderne knopen kunnen we vermelden dat in 1920 de hempsknoopjes op de markt kwamen in de vorm waarin we ze nu nog steeds kennen. Enkele kortstondige stijlen: -1940 doorzichtig glas, -1920-1930: houtimitatie(Burwood en Syroco) -1940-1950 bakeliet in kleuren. -1950: halfdoorzichtig glas, - na de tweede wereldoorlog: gekleurd glas - in de jaren zestig: metaal gecombineerd met kunststof Knopengeschiedenis- de Haute Couture In de Haute Couture zijn er wel enkele knopenontwerpers die op vraag van de Couturiers op beperkte schaal knopen en gespen ontwerpen, enkele namen: Jean Clément, Jean Schlumberger, Francois Hugo, Lucien Weingott, Line Vautrin, Hélène Méchin , Monique Ogier en André Molco e.a. Nadien was er enkel nog vraag naar knopen die wasmachine en droogtrommel bestendig zijn, dus plastic met twee of vier gaatjes, zoals we ze nu algemeen op onze kleding aantreffen. geschreven door Griet van Ranst: Deze tekst werd gebaseerd op informatie uit: The Big Book of Buttons: E. Hughes en M. Lester- Boutons: T. Gandouet Buttons: N.Fink and M. Ditzler Boutons: L. Allio Dankwoord aan Griet Mijn hartelijke dank gaat naar Griet van Ranst die mij toestemming heeft gegeven om haar geschreven Knopengeschiedenis aan mijn antique buttons website toe te voegen. History of Buttons Buttons are as old as clothing. In the Prehistory old culters over the complete world buttons have been made of stone, pottery, gade-stone, jet, bone, wood, shell, flint, horn of deer or stag, ivory, bronze, argent and gold. They were used for purely practical reasons or as decoration, because even an ordinary button from bone was a decoration of the garment. Buttons of Kings were more luxuously, such as buttons of gold and glass, wich were found in the tombs of Mykene and sea cultures around the Meditarranean. There are buttons from the 16th century v.C. Women saw rapidly the importance of this practical object and the possibility to make a little gem. Etrucan, Roman or Gaul, female vanity.... Button History- The Middel Ages From the fifth century round fences are known, flat or decorated with geometrical figures. Jewels in gold, argent, mother of pearl and mount crystal. Sometimes decorated with colourful stones. This great pomp and circumstance declined when the first millenium approached: the year 1000 was promised to be the fatel date and the end of humanety. But if nothing spectacular happens, the court and lords promptly forget all doom and penitentials of the uncertain times which has been predicted. The standerd of living restored and the consequence was rich decorated clothing. Gold - and silversmiths manufactured buckles and hooks, pins and brooches in gold and argent. The locksmiths offered fastenings, large or small but in iron, tin and brass. History of Buttons -The Crusades During the crusades (11th-13th century), the art of making buttons was importend here from the Near East. When it became usage to wear clothes narrower around the body, the role of buttons became more important. In the thirteenth century it was in to wear closely connecting sleeves from pulse to elbow, both for women and for men. There are drawings known which show a row of small buttons, placed near each other, used as decoration of the sleeve and body. There were also practical reasons to use buttons, because otherwise people had to sew together the sleeves each morning and to release them each evening. There were women who did this because they found buttons too lawless. False modesty, because it was a time when slits in lateral slits in vests, upper dresses and farmer skirts, which show a glimpse of the skin, were popular. According to the church, the gates of hell were opened and buttons were cesured for both sexes. Only laces couls prevent impropriety of clothing. History of Buttons- Begining fourteenth century Beginning the forteenth century, there are women who accentuate their waist. The button manufacturers do good business; up to 38 buttons in front, 20 on each sleeve, one a fold, around the neckline, as a jewel. The text beneath is being translated, now it is just the text transleted bij google Translate Several artisans made buttons: jewelers, enamel workers, coppersmiths, toy makers, woodworkers. Also rosary makers made cheap buttons from simple materials such as bone and horn. In the thirteenth century bij Saint Louis decided: -horn, bone and ivory were reserved for rosery makers, - button manufactorers received the right to copper, brass and simple materials such as bone and horne, - goldsmiths got precious metals and glass. But this arrangement brought little lightening. Simple buttons from wood or iron were coverd with a layer of fabric which was braided graceful, a technique that is called passementerie. Damasquinage also, the act of fitting gold or silver wires in iron or steel becomes known. Rhinestone and marble mosaic was appreciated, but gold is number one for buttons and jewellery. The goldsmith is king. History of Buttons -The Renaissance During the Renaissance and the beginning of the sixteenth century, buttons with stones decorated hats, shirts, sleeves and jackets of wealthy gentlemen and ladies. They were small buttons with silver or golden background, artistic edited, often filled with enamel and pearls, diamonds, rubies, granaatstone, esmaralds or rock crystal. The lower class wore buttons of bone, wood, tin, copper, bronze, leather, dust and possible glass. During the fifteenth century, our regions knew a first form of industrial development like for instance 'printing'. The emergence of markets that were organized on the occasion of religious festivities made the buttonmakers sell their wares on a larger scale could. History of Buttons-Sixteenth Century In the sixteenth century, the technique of enamel a revival. This technique is already knew bij the acient Greeks in the fourteenth century BC, and is pulverized email ( stekla, clear or colored) to melt on a flat surface. We can make this a drawing with thin wire(cloisonné) or by affixing metal oxides color, it was more paint on enamel. In the seventeenth century, the buttons on jackets and gentleman coats usually small, numerous an egually decorative and funtional, but only for man. They were used for cloting together to make in the way that we now know. Women locked their garments with laces, ribbons in parentheses. History of Buttons- The Seventeenth Century Until the seventeenth century buttons were real gems. The Scottish Quee Mary Stuart (1562-1568) had a lot of juwel buttons. When she was beheaded in London in 1687, she wore buttons in jet an pearl, designed as small acorns. For the collectors, thes buttons oldest rarely be found. What still be found, The Dutch silver buttons from the seventeenth century. This has been comfirmed bij a agrafe ( a swab trough the eye), as they could for different clothings. History of Buttons- Last quarter of the 18th century From the last quarter of the eighteenth century, large buttons were in fashion. The rage of luxery buttons lasted until about 1815. The following 35 year got the button a more functional and modest role although the quality and unsurpassed craftmanship. Wearing buttons was only for men. It changed around 1850. As the ninteenth century progressed and during the industrial revolution new materials were invented and mass production was unfolding, the quality deteriorated greatly. History of Buttons- Japenese influence In 1854, the Japanese ports opened to trade, and we know that in the years to follow a wave of japanese influences: - Satsumas: porcelain with charactiristic crackle glaze stippeld with gold - Japanese laquer or Chinalaque, a natural resin, had a big success - Imports of vermilion red. - Silver, enamel inlaid with mother- of- pearl in an Oriental motifs This effect lasts until 1960. History of Buttons- Queen Victoria After Louis XIV, the Sun King, no one had a greater impact on the button industry as Queen Victoria of England. After the death of Prince Albert in 1861, she only wore jewelry and buttons in jet, as a sign of mourning. And this for 25 years. Those buttons and jewelry were widely copied in black glass, which is a lot cheaper for the common people. The glass was melted in steel moulds and pressed in many different motives. One can find the same models in metal and stained glass. History of buttons- Picture buttons It is also the period of the buttons with pictures of opera's, fables, plays, children(Kate Greenaway) birds, flowers....And all this in different sizes. At the end of the nineteenth century had silverware a rise in England. Large silver buttons with a large semi-were worn a cape or cloak to be closed. This 'gay ninetees'are very sought. History of Buttons -Artnouveau/Art Deco Also for the buttons from the Art Nouveau (1890 -1920) is widely used silver, in addition, horn, toitoise, enamel and glass. In contrat to the art deco (1910 - 1940) which include glass, plastic and shiny metal were used. 1918 is the limit collectors used to talk about old or modern buttons. Button History- Modern Buttons Of the modern buttons, we can mention that in 1920 the china buttons on the market came in the form in which we still know at this moment. Some momentary styles:-1940: transparent glass, -1920-1930: imitation of wood (Burwood an Syroco) -1940-1950: Bakelite in colors -1950: half ......glass -After the second world war: coloured glass, -In the sixties: metal combined with plastics History of Buttons- Haute Couture In the Haute Couture there are some button designers working for the Couturiers. They designed buttons en buckles. Some name's of designers are: Jean Clément, Jean Schlumberger, François Hugo, Lucien Weingott, Line Vautrin, Hélène Méchin , Monique Ogier and André Molco etc. Written by: Griet van Ranst- Text based on information found in: The big book of buttons: E.Hudges and M. Lester Boutons: T. Gandouet Buttons: N.Fink, M.Ditzler Boutons: L.Allio